پرچمداران

هدیه و صبا و من

مطالب جذاب در ادامه فعالیت عیب نداره

اسم نویسنده رو از این به بعد بنویسیم

فعلا هدیه خانم هستند تا کم کم بچه ها یاد بگیرن و کمک کنن وایشون انتخاب کنن

تمیز کردن ظروف تفلون و نچسب کار حساسی است تمیز کردن ظروف تفلون و نچسب کار حساسی است. با این که سال هاست استفاده از این جنس در آشپزخانه های ایرانی مرسوم شده است اما هنوز هم سوالات و اما و اگرهایی در مورد نحوه شستن و تمیز کردن ظروف تفلون و نچسب بدون ایجاد خش و پریدگی وجود دارد. ۱- استفاده از پن مخصوص برای تمیز کردن ظروف تفلون و نچسب یکی از مطمئن ترین روش ها برای تمیز کردن ظروف تفلون و نچسب استفاده از پن مخصوص شستشوی این ظرف هاست. برای این کار اجازه دهید ظرف تفلون سرد شود. از یک کاردک یا کفگیر چوبی یا پلاستیکی برای تمیز کردن باقی مانده غذا از روی ظرف تفلون و نچسب استفاده کنید تا هم ظرف آسان تر شسته شود و هم کف آن خط و خش نیفتد. برای تمیز کردن ظروف تفلون و نچسب از پن مخصوص شستشوی این ظرف ها استفاده کنید حالا در ظرف تفلون مقداری آب ولرم یا گرم بریزید. از یک پن یا اسکاچ نایلونی بدون سیم و نرم یا اسفنجی برای شستن و تمیز کردن ظروف تفلون و نچسب استفاده کنید. اگر ظرف شما دسته دارد، دسته آن را بگیرید و به آرامی از پایین با بالا آن را بسابید و سپس آب بکشید. بعد از آب کشیدن با یک حوله نرم ظرف تفلون یا نچسب را به آرامی خشک کنید. از آن جایی که اغلب لوازم و ظروف آشپزخانه از جنس تفلون هستند تمیز کردن آن ها به همین روش مطمئن و ایمن است. ۲- استفاده از سرکه سفید برای تمیز کردن ظروف تفلون و نچسب خیلی چرب و کثیف یکی از مطمئن‌ترین روش‌ها برای تمیز کردن ظروف تفلون و نچسب خیلی چرب و کثیف استفاده از سرکه سفید است. ظروف تفلون و نچسب را به همان روشی که در بالا گفتیم با یک کفگیر یا کاردک پلاستیکی یا چوبی به آرامی تمیز کنید و باقی مانده غذا را از روی ظرف پاک کنید. اگر ظرف خیلی چرب و کثیف است در ظرف مقداری آب بریزید و سپس ½ فنجان سرکه سفید هم به آن اضافه کنید. ظرف را روی شعله ملایم گاز بگذارید و اجازه دهید محلول آب و سرکه به جوش بیاید. ۵ تا ۱۰ دقیقه جوشیدن آب و سرکه کافی است. شعله گاز را خاموش کنید و با یک دستمال کاغذی و با رعایت احتیاط چربی را از ظرف بزدایید. آب خیلی داغ است پس احتیاط کنید که دستتان نسوزد. حالا آب جوش را با احتیاط در سینک ظرفشویی خالی کنید و اجازه دهید ظرف سرد شود. در مرحله بعد ظرف تفلون یا نچسب را با یک اسکاچ نایلونی یا اسفنجی و مقداری مایع ظرفشویی بشویید. سپس ظرف را آب بکشید و با دستمال حوله ای نرم خشک کنید. ۳- شستن و تمیز کردن غذای سوخته در ظروف تفلون و نچسب با جوش شیرین اگر کف ظرف تفلون غذا سوخته است بهترین کار برای تمیز کردن آن بدون صدمه زدن به ظرف استفاده از «جوش شیرین» است. وقتی غذای سوخته به کف ظرف تفلون می چسبد این سوختگی با اسکاچ یا اسفنج، مایع ظرفشویی و آب جوش تمیز نمی شود. پس بعد از سرد شدن ظرف مقداری جوش شیرین روی لکه های سوختگی بریزید. کمی آب روی جوش شیرین بریزید و اجازه دهید این محلول شب تا صبح در ظرف باقی بماند. روز بعد ابتدا محلول آب و جوش شیرین را با یک اسکاچ نایلونی یا اسفنجی کمی در ظرف بگردانید و سپس آن را دور بریزید. حالا مقداری مایع ظرفشویی در ظرف بریزید و باز هم به آرامی با اسکاچ بسابید. ظرف را آب بکشید و با یک حوله نرم خشک کنید. برای تمیز کردن ظروف تفلون و نچسب از پن مخصوص شستشوی این ظرف ها استفاده کنید منبع : blog.okcs.com

پدیده لکنت زبان در کودکان ۲ تا ۵ ساله متداول است. برای بیشتر کودکان دلیل این پدیده تنها عدم مهارت آن ها در استفاده از زبان بوده و بخشی از فرآیند یادگیری کنار هم گذاشتن کلمات در جمله است. امکان دارد این حالت بیاید و برود یا بین چند هفته تا یکی دو سال طول بکشد. اکثر کودکان بدون نیاز به کمک حرفه ای، به خودی خود می توانند از پس این مشکل بر بیایند. اما این مشکل برای برخی باقی مانده و بعد ها در مدرسه یا زندگی بالغانه شان تداخلاتی ایجاد می کند. طبیعی است که به عنوان والدین یک کودک، اگر ببینید فرزندتان با پدیده لکنت زبان دست و پنجه نرم می کند، نگران شوید. آیا کاری از شما بر می آید که به برطرف کردن این مشکل کمک کند؟پدیده لکنت زمان چه زمانی طبیعیست و چه زمانی نیازمند مراجعه به پزشک است؟ در اینجا اطلاعاتی را در اختیارتان می گذاریم که اگر فرزندتان دچار بکنت است، می تواند به شما کمک کند. لکنت زبان چیست؟ پدیده لکنت زبان یا روان نبودن تکلم، یک اختلال در الگو های تکلم است. این اختلال فرم های زیادی دارد. برای مثال، امکان دارد فرد دچار لکنت یک آوا یا یک بخش از کلمه(مخصوصا بخش اول کلمات) را تکرار کند، مانند تاتاتاب (تاب). همچنین می تواند کشیدن ممتد یک آوا باشد. مانند آاااااافتاب. برخی اوقات لکنت به صورت قطع کامل تکلم یا حذف یک سری از اصوات رخ می دهد. یا می تواند تکرار آواهایی مانند ام، یا آ در میان صحبت کردن باشد. هر فردی در هر زمانی ممکن است به لکنت زبان دچار شود. اما این پدیده میان کودکانی که به تازگی در حال یادگیری زبان و استفاده از کلمات در جمله هستند بیشتر است. پدیده لکنت زبان میان پسران بیش از دختران متداول است. این ناروانی در زبان به طور معمول بین ۱۸ تا ۲۴ ماهگی رخ می دهد و معمولا تا ۵ سالگی طول می کشد. از هر پنج کودک یک کودک به این ناروانی در زبان دچار است که در دوره ای آنقدر شدید بوده که والدینش را نگران کند. و از هر بیست کودک یک نفر این لکنت را به مدت بیش از ۶ ماه تجربه می کند. اما وخیم بودن یا طولانی بودن این پدیده لزوما به این معنا نیست که تا ابد باقی خواهد ماند. اگر بدانید در مواجه با این موقعیت چه واکنشی نشان دهید و انتظار چه چیزی را داشته باشید، بهتر می توانید از این پدیده جلوگیری کنید. آیا تفاوتی میان لکنت عادی با لکنتی که باید نگران کننده باشد وجود دارد؟ تشخیص یک لکنت زبان موقتی با موضوعی که باید نگرانش باشید و امکان دارد تا سال های دبستان فرزندتان به طول بیانجامد، همیشه مقدور نیست. اما نشانه هایی وجود دارند که حاکی از مشکلی بزرگ تر در ناروانی گفتار فرزندتان هستند. ⁃ امکان دارد متوجه گرفتگی و درگیری فرزندتان با عضلات صورتش در حین حرف زدن شوید. ⁃ امکان دارد متوجه زیر شدن صدای کودکتان در حین تکرار کلمات شوید. ⁃ در مواردی که لکنت زبان در آن وخیم تر است، کودکان تلاش و تقلای بیشتری می کنند تا بتوانند حرف بزنند. ⁃ در مواقع وخیم تر، افراد تلاش می کنند تا برای جلوگیری از لکنت، آوا های دیگری را جایگزین لکنت کرده یا از کلمات دیگری استفاده کنند. در برخی از اوقات کودک از حرف زدن در زمانی که نیازی دارد، خودداری می کند. چه عواملی لکنت زبان را ایجاد می کنند؟ محققان چهار پدیده را عامل ایجاد لکنت زبان می دانند: ⁃ پدیده لکنت زبان در میان اعضای پیشین خانواده وجود داشته: هنوز بر سر ارثی بودن این پدیده مخالفت هایی وجود دارد. چرا که ژن این خصلت هنوز پیدا نشده. اما ۶۰٪ افرادی که به لکنت دچار شدند، در خانواده ی خود فردی که به لکنت دچار بوده را داشتند. کودکانی که مشکلات دیگری در تکلم دارند بیش از دیگر کودکان احتمال ابتلا به لکنت زبان را دارند. ⁃ فیزیولوژی اعصاب در برخی از کودکانی که به پدیده لکنت زبان دچارند، تکلم در بخش دیگری از مغز نسبت به کودکان بدون لکنت پردازش می شود. این پدیده ممکن است در ایجاد ارتباط میان مغز و ماهیچه های دهان و زبان اختلال ایجاد کند. ⁃ انتظار بیش از حد والدین لکنت زبان برخی از کودکان به دلیل فشار و انتظارات بیش از حد خانواده ی آن هاست. اکثر مردم بر این باورند که پدیده لکنت زبان به دلیل وقوع یک ضربه ی روحی یا فیزیکی است. با اینکه مواردی بوده که پس از وقوع یک واقعه ی ناگوار کودک بلافاصله به لکنت دچار شده، این موارد به شدن محدود اند و معمولا یک مشکل فیزیکی یا روانی همراه خواهند بود. نشانه های کنی وجود دارند که بیانگر اینند که کودکان به دلیل دگرگونی شدید روحی دچار لکنت می شوند. چه زمانی باید به خاطر لکنت زبان فرزندم به پزشک مراجعه کنم؟ اگر نگران لکنت زبان فرزندتان و اختلال در رشدش هستید با پزشک خود صحبت کنید. امکان دارد پزشکتان شما را به یک متخصص آسیب شناسی گفتار و تکلم یا speech-language pathologist (SLP) معرفی کند. این فرد می تواند به شما بگوید آیا لکنت فرزندتان می تواند خطر جدی ای برایش باشد یا نه. در بیشتر مورادی که شامل کودکان می شود، برای بهبود اول با والدین کار شده و به آن ها آموزش داده می شود که چطور به فرزندشان کمک کنند تا اکنت را پشت سر گذاشته و با دیگران ارتباط برقرار کند. هیچ درمانی برای لکنت زبان وجود نداشته و هیچ دارویی برای درمان این مشکل تایید نشده است. در برخی موارد، پزشک متخصص با کودک کار کرده وتکنیک هایی را به او آموزش می دهد تا کودک سعی کند لکنتش را از بین ببرد. این دوره ی تراپی ثابت نیست و به وضعیت کودک بستگی دارد. تشخیص و مداخله ی سریع می تواند به کودکانی که دچار لکنت وخیم هستند بسیار کمک کند. اگر این نشانه ها را در او دیدید، سریعا او را برای تشخیص این مشکل، به نزد پزشک ببرید: ⁃ لکنتی که با گذشت زمان بدتر شده است. ⁃ لکنتی که همراه با تکان دادن ماهیچه ها یا حالت صورت است. ⁃ حرف زدن برای کودک سخت و انرژی بر است. ⁃ کودک از موقعیت هایی که باید در آن صحبت کند دوری می کند. ⁃ گرفتگی تار های صوتی که موجب زیر شدن صدای کودک می شود. ⁃ کودک پس از پنج سالگی نیز به لکنت دچار است. آیا کار هایی وجود دارد که در خانه بتوانم انجام دهم و به فرزندم که دارای لکنت زبان است کمک کنم؟ کار های زیادی وجود دارد که شما و هر یک از اعضای خانواده تان می توانید با انجام آن ها به کودک دارای لکنت زبان خود کمک کنید: ⁃ موقعیت هایی را ایجاد کنید که حرف زدن در آن جالب، نشاط آور و بدون استرس است. ⁃ زمان هایی را پیدا کنید که بدون حضور عامل مزاحمی مانند تلویزیون یا دیگر موارد، با فرزندتان صحبت کنید. ⁃ از حرف های فرزندتان ایراد نگیرید و مدام او را تصحیح نکنید. ⁃ هنگامی که کودکتان با پدیده لکنت زبان دست و پنجه نرم می کند، او را مجبور به صحبت با افراد مختلف نکنید. او را به انجام فعالیت هایی تشویق کنید که نیاز وافری به صحبت کردن ندارند. ⁃ هنگامی که فرزندتان صحبت می کند به چشم های او نگاه کنید و نشانی از کلافگی یا بی صبری از خود بروز ندهید. ⁃ هنگامی که فرزندتان با لکنت صحبت می کند، از بروز حالات عصبانیت و منفی دوری کنید و او را اصلاح نکرده یا جملاتش را تکمیل نکنید. لازم است کودکتان بفهمد که افراد دارای لکنت زبان هم می توانند به راحتی و درستی با دیگران ارتباط برقرار کنند. ⁃ با اینکه ممکن است فکر کنید استفاده از عباراتی مانند “صبر کن و یک نفس عمیق بکش” یا “ آرام تر صحبت کن” به کودکتان کمک کرده اید، اما در واقع این جملات او را عصبی تر می کند. پس از گفتنشان خودداری کنید. ⁃ آرام و شمرده با فرزندتان صحبت کنید تا او هم از شما تقلید کند. ⁃ از صحبت کردن درباره ی بکنت زبان با فرزندتان نترسید. اگر از شما سوالی پرسید یا نگرانی ای بروز داد، به او گوش بدهید و برایش توضیح دهید که اختلال در گفتار کاملا طبیعی است و هر کسی تا حدی در زندگی اش آن را تجربه می کند. منبع : سرسره